کشورهای گوناگون در مراحل مختلف سیر خود به سمت تولید طیور بدون آنتی بیوتیک محتاطانه پیش میروند، اما روشهای جدید کار و مدیریت گله برای همه آنها مشترک است. ممنوعیت محرکهای رشد آنتیبیوتیکی (AGPs) در اتحادیه اروپا در سال 2006 مجموعهای از رویدادهای جهانی را آغاز کرد که با گذشت 18 سال، هنوز در حال آشکار شدن هستند.
این تغییرات به دلیل شناخت جهانی این موضوع انجام میگیرد که مقاومت آنتیبیوتیکی یک موضوع بهداشت عمومی با اهمیت بالا است. تغییرات سیستمی عظیمی برای مقابله با چالش استفاده مسئولانه ضدمیکروبی، به ویژه در کشورهایی که مصرفکنندگان، دولت و خود صنعت خواهان آن هستند، ایجاد شده است. این مگاترند جرقهای فوقالعاده برای نوآوری در کل زنجیره تامین از بازاریابی و مدلهای کسبوکار گرفته تا زیرساختها، گواهینامهها، فناوریهای تغذیه و سلامت بوده است. کشورهای مختلف ممکن است مسیرهای گوناگونی را با سرعتهای متفاوت در انتقال خود طی کرده باشند، با این حال استفاده مسئولانه از آنتیبیوتیکها در حال حاضر یک ضرورت است – و بسیار شبیه داشتن مجوز برای فعالیت در جامعهای که خواستار پایداری بیشتر تولید حیوانات است، میباشد. علاوه بر این، تولید بدون آنتی بیوتیک در حال حاضر به طور گسترده با بهرهوری بالا سازگار است. یک منحنی کلاسیک از تغییرات تکنولوژیکی در مدیریت سلامت روده شکل گرفته است. در مرحله اولیه انتقال، کاهش اولیه در سلامت روده و بهرهوری با موجی از بهبود مدیریت و تغذیه و استراتژیهای جایگزین سلامت روده مقابله میشود. این تغییرات میتواند به طور موقت در هزینههای تولید بالاتر منعکس شود. با این حال، پس از این مرحله انتقال، سطوح بهرهوری به طور فزایندهای رقابتی میشوند و تمرکز به سمت بهینهسازی تغییر میکند. به دنبال آن، یک حالت عادی جدید به دست میآید و نگرانیهای جدید در کانون توجه قرار میگیرد.
این فرآیند در بخشی از جهان تکمیل شده است، در حالی که بسیاری از کشورها هنوز در حال گذار هستند و با مقررات جدید یا توسعه اولیه بازار مرغ بدون AGP سازگار هستند. به عنوان بخشی از استراتژی جایگزینی AGP همانطور که در جدول زیر مشاهده میکنید، متخصصان استفاده از پروبیوتیکها (64%)، اسیدهای آلی (61%) و آنزیمها (57%) و افزودنیهای خوراک گیاهی (%51) را گزارش کردند.
مترجم: دکتر محمد طاهری- متخصص تغذیه و مدیر تولید مرغ مادر زنجیره بهشادآفرین
بدون دیدگاه